Na afscheid nemen van een flink afscheidscomité en een best wel chille vlucht met helaas wel een uur vertraging, kwam ik dan eindelijk aan in Wenen. Hoewel ik er voor me vertrek echt niet van bewust was dat ik echt al bijna weg ging (bij afscheid nemen van mensen had ik t gevoel dat ik ze toch de week erna weer zou zien), was ik er nu toch wel zeker van dat ik voorlopig niet meer thuis zou komen.
Nou daar sta je dan, in een volledig onbekende stad en dan voor 7 maanden, best wel raar. Gelukkig had ik al snel mijn Jugendhaus gevonden waar ik mijn tijd in wenen zal verblijven. De kamer is echt groter dan verwacht en heel netjes. Wel is het heel leeg, als ik in het rond kijk zie ik een paar kasten een bed en een tafel, maar voor de rest alleen maar lege witte muren. Ik moet er zeker nog mijn eigen plek van maken om me echt thuis te voelen.
Na al mijn spullen uitgepakt te hebben besloot ik wenen te gaan verkennen. Omdat ik niet wist waar het centrum was ben ik maar gewoon in de trein gestapt naar Wien Hauptbahnhof (klinkt toch best als een centrum). Daar aangekomen ben ik alleen maar rechtdoor gaan lopen in de angst dat ik anders de weg niet meer terug zou vinden, aangezien ik ook nog geen kaart heb van wenen (Al had ik een kaart, zou ik nog de weg niet vinden, kaartlezen is namelijk niet mijn sterkste punt). Na een tijdje lopen kwam ik uit bij de Naschmarkt. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het is best leuk om overheen te lopen. In het begin heb je een mengeling van cafeetjes en winkeltjes met kruiden en etenswaren, maar ook souvenirs. Loop je iets verder, dan kom je bij de echte marktkraampjes zoals we die ook in Nederland hebben, met sjaaltjes, groenten en fruit en doeken. Loop je verder over de markt, dan kom je op een enorme rommelmarkt terecht. Prachtig om te zien, maar veel goede spullen kun je er niet kopen. Het merendeel was toch echt oude rommel. Verder liepen daar ook echt ontzettend veel zwervers rond, die je ook zomaar op straat in wenen tegenkomt. Bedelend voor geld zitten ze in kleermakerszit midden op straat.
Zondag wilde ik even een rondje lopen in de buurt van het hostel, om er vervolgens achter te komen dat alles gesloten was. Terwijl in nederland de winkels lekker open zijn op zondag, zit in wenen alles potdicht. Niks te doen, tenzij je natuurlijk naar de toeristische gebieden gaat. Ik besloot dus maar gebruik te maken van de faciliteiten in het hostel en ben de gym ingedoken. De gym hier is echt heel klein, maar hij is gratis, dus klagen doen we niet.
Vandaag was dan eindelijk mijn eerste dag op stage. Vooral een rommelig dagje maar van wat ik van alles heb kunnen zien en de mensen die ik ontmoet heb lijkt het me heel gezellig. Ik heb al ontzettend met collega's kunnen lachen en heb een hele tijd zitten praten met de vrouw die bij mij op de kamer zit. Omdat mijn begeleider niet veel tijd had kreeg ik wat artikelen mee om me in te lezen in het project zodat ik morgen echt een rondleiding kan krijgen.
Ik ben heel benieuwd naar wat ik precies ga doen, maar heb er echt ontzettend veel zin in. Me stage is natuurlijk toch waar ik het meeste tijd mee zal doorbrengen. Ik laat jullie snel meer weten over hoe het hier is. Maar jullie kunnen natuurlijk altijd een berichtje sturen of met me Skypen. :)

Groetjes aan jullie allemaal en liefs uit Wenen!! xxx